Dun is gelegen in de Val Dunois en wordt gedomineerd door de hoog gelegen gefortificeerde kerk de Notre-Dame. Van ver is de robuuste kerk zichtbaar. De kerk is het enig overgebleven gebouw van de hoge stad die in de oorlog van 1914-18 volledig werd verwoest. Het kasteel was al in 1642 afgebroken in opdracht van Lodewijk XIII. Alleen Dun-bas bleef over. De kerk, gewijd aan de Notre-Dame de Bonne Garde werd gebouwd rond 1350, dankzij de gulheid van Geoffroy d’Apremond, heer van Dun, en zijn vrouw Marguerite de Sully.

De kerk kreeg haar huidige naam in 1552 toen de burgers van Dun de Maagd Maria om hulp vroegen bij de verdediging van de stad. Het beeld van de Notre-Dame de Bon Garde werd, als zo vele bezittingen van de kerk in de revolutie vernield. Na de revolutie is het beeld hersteld. De kerk is rijk aan marmer en beeldhouwwerken.

Binnen in de kerk de werken van Ipoustéguy: de ‘Mort de l’Evêque Neumann’ (1976) en de ‘Christ’ (1992). zie ook Jean-Robert Ipoustéguy.

Een oude begraafplaats omringd de kerk en vanaf het voorterrein heeft men een majestueus uitzicht over de vallei van Dun. De sleutel van de kerk is verkrijgbaar bij het toeristenbureau in Doulcon/Dun-sur-Meuse.

Boven in Dun-haut is een wandeling te maken langs oude vestingmuren met mooie uitzichten over de vallei. En door de ‘porte aux chevaux’ kan men afdalen naar het dorp beneden