De departementale weg die loopt van Verdun naar Bar-le-Duc wordt de voie sacrée genoemd. De route zonder wegnummer.

In het heetst van de strijd in de Slag van Verdun in 1916 blijft er maar een weg beschikbaar die de Franse troepen kan bevoorraden. Dit is de weg van Bar-le-Duc naar Verdun.

Van levensbelang voor de gevechtskracht van het Franse leger was de aanvoer en afvoer van mensen en de aanvoer van voedsel, materialen en munitie (vooral munitie omdat de slag rond Verdun zich steeds meer ontwikkelde tot een artillerieslag – de Duitsers spraken van een ‘Materialschlacht’). De Duitsers hadden in hun achterland een goedwerkend spoorwegstelsel tot hun beschikking. Daarentegen bestond de Franse verbinding tussen Verdun en het achterland uit een smalspoorbaan (Le Meusien genoemd) en een in zeer slechte staat verkerende 75 km lange en 7 meter brede verkeersweg die voerde naar Bar-le-Duc waar de eerste aansluiting met het Franse spoorwegnet te vinden was. Dit was de enige verbinding met het achterland: de navelstreng van Verdun.

Maurice Barré (Franse romanschrijver) geeft hem zijn naam: de ‘Voie Sacrée ’ ( ‘heilige ’ dan wel ‘drommelse ’ weg).

Het gehele traject van de Voie Sacrée werd ingedeeld in vier zones. Vanuit steengroeven in de buurt, waar ook vaak Duitse krijgsgevangenen werden ingeschakeld, werd puin aangevoerd waarmee de gaten in het wegdek voortdurend werden gevuld. De massieve autobanden deden daarbij dienst als wals. In de dorpen langs de weg werden sleepdiensten en reparatiewerkplaatsen ingericht. Vrachtauto’s met pech werden zonder pardon ter zijde geschoven: niets mocht de levensader van Verdun blokkeren. Al na korte tijd kwam er een onafgebroken stroom voertuigen van allerhande aard op gang die bumper aan bumper reden.

Tussen 24 februari en 6 maart, dus binnen 8 dagen tijd, waren al 3.500 vrachtauto’s ingeschakeld om 190.000 man troepen en 23.000 ton munitie van Bar-le-Duc naar Verdun over te brengen. Men becijferde dat op het hoogtepunt van de slag elke 14 seconden een voertuig passeerde (dit zijn meer dan 250 voertuigen per uur) en dat er meer dan 12.000 auto’s inzetbaar waren. Per week werden zo’n 50.000 ton goederen en 90.000 manschappen over de weg vervoerd. Bij de slag om Verdun zijn meer dan 2.000.000 Franse soldaten naar het front vervoerd en meer dan 1.000.000 ton munitie (soms wordt zelfs 2.000.000 ton genoemd) .

De Voie Sacrée is de enige route in Frankrijk die geen nummer draagt, maar wel wordt aangeduid als de RD1916. De kilometerpaaltjes zijn voorzien van een soldatenhelm en gesierd met een martelaarskroon.

In Nixéville, in het gehucht ‘Moulin Brûlé ’ staat een gedenkteken voor de ‘Voie Sacrée ‘.

En het Musée de la Voie Sacrée ligt in SOUILLY: MUSEE DE LA VOIE SACREE,  22 Voie Sacrée, 55220, SOUILLY. Geopend van ma t/m za van 10-12 en van 14.30 tot 18 uur.

Met dank aan: www.wereldoorlog1418.nl/