Les Gros Degrés, de grote trap in Verdun, is meer dan 800 jaar oud en de trap gaat negenenzeventig treden naar beneden. Ik tel de eerste zevenenveertig treden waarna ik uitkom op een platform dat de grens markeert tussen het deel van het kapittel en het deel van de stad. Daar hangt aan de rechterzijde een zalmkleurige vitrine in een nis van anderhalve meter hoog met daarin achter drie vervuilde raampjes een beeld van Maria met kind.  Normaal gesproken zou onder het beeld de naam van de heilige staan, maar hier staat er een aanwijzing over de staat van de vitrine: FRAGILE. Iemand heeft niet geluisterd en de linker ruit is kapot. Dankzij het gat in de linker ruit kunnen we het beeld nu beter zien. Maria draagt een goudgele jurk, blauwe sjaal, gouden kroon en in haar rechterhand een soort korte staf. Links draagt ze het kind.
Verder.

De trap versmalt voor de laatste tweeëndertig treden. De geur van vuilnis komt me tegemoet. Dat hoort ook wel een beetje bij zo’n oude trap. Onderaan op de muur staan de resten van een reclame schildering in bordeauxrode letters. ’HOTEL’.  Daaronder een pijl richting trap omhoog en de tekst CHAMBRES POUR VOYAGEURS. En dan een belangrijke kwaliteitsnorm: EAU COURANT – CHAUFAGE CENTRAL. Stromend water en centrale verwarming. Een aanwijzing van vele jaren geleden. Ik heb een aan zekerheid grenzend vermoeden dat het hotel niet meer bestaat.

Vind de trap tussen de rue de gros degrés en de rue Mazel.

Lees ook het verhaal over de trap in de column Maria Fragile