Williers, een liefdesgeschiedenis … Een lieftallig klein dorp op de grens van België.
Voor de inwoners van Florenville had Williers vroeger een grote aantrekkingskracht, vooral ten tijde van de Vandervelde wet (verbod op verkoop van alcohol) trok Williers vele bezoekers in het kleine café “Chez Odette”. In die tijd was de toegang tot Williers langs Chameleux per auto verboden Men moest omrijden langs de douanepost “Paquis de Frappant”, op de route de Carignan (N85/D981).
Ook nadat de Vandervelde wet weer was ingetrokken bleven de Belgen en de toeristen komen om bij “Chez Odette” een “picon-vin blanc” of een “guignolet-kirsch” te drinken, die bij haar zoveel beter smaakten. Chez Odette is tegenwoordig gesloten.

Chameleux ligt aan de voet van Williers, schilderachtig Frans minidorp. Een van de kleinste gemeenten in Frankrijk: 36 inwoners.
Het dorpje telde 255 inwoners in 1851. Williers heeft een eigen gemeenteraad: een burgemeester, twee schepenen en 6 gemeenteraadsleden. Het dorp ligt bijzonde op een uitloper, afgesneden door een muur van waarschijnlijk Keltische of Romeinse oorsprong. Men komt aan in een bocht, er is maar één wijde straat die doodloopt op een kerkje (anno 1628) waar soms zondags de mis gelezen wordt.

De Romeinse plaats van Chameleux, direct op de grens met België.
Chameleux (gem. Florenville). Gallo-Romeinse site: vanuit het zuidoosten komend, langs de westoever van de Ruisseau de Williers, tot aan de eerste huizen van Chameleux. Bij het cafe-restaurant (aan de rand van het meer) het wed oversteken. Na nog plm. 200 meter liggen de Romeinse ruines. Hier kwam de Romeinse heerweg Reims-Trier voorbij en Chameleux deed gedurende vier eeuwen dienst als wisselplaats [relais] en servicestation voor Romeinse soldaten en reizigers. De plaats werd wetenschappelijk blootgelegd en didactische bordjes geven uitleg.

De wandeling van Chameleux op wandeling Chameleux